در حیات آدمی، گل‌های انسان‌نمایی زیستن میکنند که خشکیدنشان، بر قلب‌ها، زخمی همواره چرکی افزودن می‌نماید. خشکیدن چگونه تعبیر می‌شود؟ مرگ!
با رفتن گل‌ها، با نبودِ روزانه و ماهانه و سالانه‌شان، در صورتی که بازگشتی باشد، می‌توان سَر کرد؛ اما با نبودنی دائم کنار آمدن مُحال است.
وقتی گل رفت، وقتی گلبرگ‌های لطیفِ جانش، در بطنِ خاکِ سرد، از هم گسیخته و پاره- پاره گشتند، همان آدمی‌ای که ظرافتش زبانزد بود، آهمندی‌اش میان لب‌ها روان می‌شود.
پس از آن، روزهای انسانِ فقیر شده از گل را لحظاتی خفه‌کننده سرریز میکنند؛ از آن پس، دم‌های مرگواره‌‌ی آن فرد، موجودیت می‌گیرند!
روزهایی می‌آیند که سردی‌شان، گرمای روحت را می‌رباید. خانه‌تان را تلخی سکوت فرا می‌گیرد و زبانت به ندرت واژه‌سازی می‌کند. هر روز به خانه‌ی جدید او سر می‌زنی و هر روز به هراس او اندیشه می‌نمایی. کم- کم احساساتی نو در جانت شکوفا می‌شوند؛ حس‌هایی که تو رو بیش از پیش عزلت‌نشین میکنند.
نحوه‌ی پیدایششان چگونه است؟ می‌نشینی و علت نبود او را برای خود یادآور می‌شوی. موشکافانه به گذشته می‌نگری تا دریابی در کدام یک از آن علت‌ها دخیل بوده‌ای. نقش پررنگ خود در نیستی او را که دریافتی، سرزش به آرامی سُر می‌خورد و در روحت ریشه می‌دواند.
سرزنش حسی منفور است؛ مخصوصاً زمانی که هم سرزنشگر و هم سرزنش‌شونده خودت باشی. در این صورت مدام با چکش کلمات خود را می‌کوبی و توان گُریختن نداری؛ اگر فرد دیگری تو را سرزنش می‌کرد، مکانت را عوض می‌کردی و یا گوش‌هایت را به وسیله‌ی دست درپوش می‌نهادی؛ اما وقتی صدایی از درون مدام تو را بیازارد، خاموشی‌اش مُحال می‌شود.
سرزنش‌ها که زیاد شد؛ حسرت می‌آید و بار روی قلبت سنگین‌تر می‌شود. حسرت درد دارد و تو را بی‌نهایت مظلوم می‌کند. مدام از خود سوال‌هایی بی‌جواب می‌پرسی. اگرهایی را برای خود مطرح می‌کنی که نمی‌دانی بودنشان چیزی را تغییر می‌داد یا نه!
اشتباهی بزرگ انجام می‌دهی و به هر کدام از این متغیرهای خیالی و سوال‌های بی‌جواب، پاسخی مثبت می‌دهی. در حقیقت، قاضی می‌شوی و خود را با حُکم خود، مقصر همه چیز می‌شماری و داغ حسرت‌های وجودت را می‌افزایی.
چرا اشتباه؟ چون اگر تنها برای یک بار مُهر تایید بر سوال‌های مغزت نهادی، تا آخرین نفس جوهر آن مُهر خشک نمی‌شود و برای خود، مقصر می‌مانی. از آن پس مدام به دنبال فردی هستی که مقصر بودنت را انکار کند چون خودت قضاوتت را یک بار برای همیشه انجام دادی و دیگر توانی برای تبرعه‌ی خود نداری!
کلیه حقوق این وبسایت متعلق به " رمان فور | دانلود رمان " بوده و هر گونه کپی برداری ممنوع میباشد!
طبق ماده 12 فصل سوم قانون جرائم رایانه ای کپی برداری از قالب و محتوا پیگرد قانونی خواهد داشت.
